verkiezing provinciale voorzitter Groen! Vlaams Brabant

Groen!Sociaal Rotselaar

draagt Johan Hamels voor als provinciaal voorzitter

 

Groen!Sociaal Rotselaar draagt Johan Hamels voor als provinciaal voorzitter en ondersteunt dus hierbij zijn kandidatuur.

 

Tijdens de voorbije verkiezingscampagnes kon onze groep kennis maken met Johan. Wat we hebben gezien en ervaren, maakt dat we er van overtuigd zijn dat hij die taak goed zou opnemen. Sommigen van onze groep hebben hem nog meegemaakt toen er hier coalitiebesprekingen waren, ook toen kon de groep op zijn politiek advies rekenen.

 

Johan kan mensen motiveren. Tijdens de campagne heeft hij vaak – met veel humor en met veel engagement – mensen over de streep getrokken om nog net iets meer te doen. “Niet te schatten”, hebben we vaak onder elkaar gezegd.

 

Een deel van die motivatiekracht kwam van de positieve feedback die we kregen bij wat we lokaal organiseerden: onze publicaties, of als we een actie deden, of meededen… Dan volgde er opbouwende kritiek, en telkens ook: gewoon een bedankje.

 

Het was trouwens ook altijd duidelijk en goed afgesproken wat er verwacht werd van een vrijwillig engagement. Niet iedereen springt handig om met een weblog, sommige mensen schrijven niet graag teksten en zijn beter in iets anders – we werden op een heel diverse manier aangesproken…

 

En vooral: Johan ging er zelf ook helemaal voor, vanuit een eigen engagement. Zo is het prettig om te werken, om samen te werken.

 

Johan is volgens ons in staat om een dynamiek tot stand te brengen in de provincie, om mensen, groepen, mandatarissen samen te laten werken in en voor dat globale project dat we met zijn allen delen.

 

Simonne Vandewaerde en Elke Valgaeren

Gemeenteraadsleden Groen!Sociaal Rotselaar

Dirk Vansintjan, gewezen gemeenteraadslid Agalev/Groen! Rotselaar

 

 

Renovatie Mena-brouwerij beter bekeken…

Afgelopen weekend het gerenoveerde gebouw driemaal binnengegaan.

Hier enkele zaken die mij opvielen:

– de verdwenen Art Deco leuning in de brouwzaal, waar nochtans iconografisch materiaal (een foto en een constructietekening) van bestaan is niet hermaakt, maar vervangen door een banale bruine leuning. van deze mooie details rest nu enkel nog een deur aan de kant van de Provinciebaan. Wellicht laten ze die ook verdwijnen?

– er werd mij indertijd in de gemeenteraad gezegd dat er geen binnenisolatie mocht geplaatst worden van de administratie Monumenten en Landschappen omdat het industriële karakter bewaard moest blijven. Ik nam dit toen voor waar aan, maar ik zal toch navraag doen. Ik vind dat de radiatoren onder de ramen dit industriële karakter zeker aantasten. Waarom is er niet gekozen voor vloerverwarming?

– ik vroeg toen ook of men had nagegaan of het aluminium buitenschrijnwerk dat de vader van de huidige eigenaar liet plaatsen, thermisch onderbroken was. Men verzekerde mij van wel. Wel… vandaag opende ik één van de ramen en ik kon vaststellen dat het NIET thermisch onderbroken is op de eerste verdieping. Dat wil zeggen dat er wellicht condens zal optreden. Vele van deze ramen gaan ook niet meer goed open en dicht.

– ronduit onveilig zijn de ramen op de derde verdieping die door een kind geopend kunnen worden en waarvan de borstwering zo laag zit dat een ongeluk gauw gebeurd is.

– er hangt een mazoutgeur op de gelijkvloerse verdieping.

Het gebouw is ronduit een energetische miskleun geworden door deze renovatie en ik zou de bouwhistorische nota van de architecten wel eens willen lezen.

En een Minister-president komt dat openen… tot voor kort minister van energie.

Minister-president opent vrijdag vernieuwd gemeentehuis en Mena

Nieuw gemeentehuis met allerlei fouten…

Al van bij het begin van het proces dat moest leiden tot de verbouwing en nieuwbouw van het gemeentehuis van Rotselaar had ik het gevoel dat er van alles mis moest lopen.

Bij mijn bezoek vorige week aan het gebouw, vielen mij meteen een aantal dingen op:

– terwijl het buiten ongeveer 20° was, stond er binnen airco aan. Simonne Vandewaerde, gemeenteraadslid voor Groen!Sociaal die bij me was, vond het nogal frisjes, waarop de ambtenaar de thermostaat bijstelde, maar er bij vermeldde dat we niet meteen resultaat moesten verwachten want de airco reageert blijkbaar maar bij een verschil van 6° met de ingestelde waarde…

– een andere ambtenaar zat zoals in het oude gemeentehuis midden een stapel archiefdozen en classeurs. Toen we hem vroegen of zijn kasten al vol zaten, trok hij een bedenkelijk gezicht. Wat blijkt: de nieuwe ‘design’ kasten zijn niet diep genoeg om archiefdozen  in op te bergen.

– hoewel het een heldere dag was, moest de verlichting op staan om te kunnen werken.

– het licht dat brandde, gaf enorm veel warmte. Met halogeenlampen is dat te verwachten.

– de zonnewering doet het blijkbaar ook niet, of niet naar behoren.

Wat ik denk dat er fundamenteel fout is gegaan: men heeft het personeel niet betrokken bij het opstellen van de plannen.

Kapitale fout.

Versteylen andermaal…

In De Standaard kreeg Luc Versteylen begin deze week naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag andermaal een forum om Groen! te kapittelen. Was Agalev zijn président-fondateur blijven volgen dan was het Vlaams Blok nooit groot geworden, wist hij ook nog bescheiden mee te geven.

Misschien moet ik dan toch maar eens neerschrijven wat ik vind van deze persoon.

Eind jaren 70 werd ik Groene Fietser, na een inspirerende spreekbeurt van Luc Versteylen in het college van Halle waar ik middelbare school liep.  In Beersel vormden we een groep met een tiental jonge mensen. We noemden onze prille fusiegemeente ‘Veel-te-groot Beersel’, we hadden een tijdschrift ‘Overleven in Kesterbeek’ (zo wilden we dat de fusiegemeente eigenlijk ging heten), we hielden milk-ups, knotten wilgen, reden met de fiets rond, …kortom we deden alles wat een groene fietser doen moest. Dachten we.

Want als goede Brabanders dronken we bij onze bijeenkomsten al eens een geuze of een kriek. Dat vond pater Versteylen niet zo leuk en hoewel hij overal verkondigde dat het niet uitmaakte met hoevelen je beweging maakte, vond hij toch dat de landelijke bijeenkomst die we voor de groene fietsers organiseerden in Beersel te weinig volk trok. Ik werd toch lid van de landelijke raad van Anders Gaan Leven.

Een tijdje later veroverde AndersGAanLEVen 2 kamerzetels en een senaatszetel. Agalev kreeg 2 uur zendtijd voor Derden op de BRT. Ik werd lid van het eerste Uitvoerend Komitee van Agalev. Luc Versteylen eiste in naam van de Groene Fietsers de helft van de zendtijd op. Ik was verbaasd dat ik daar niets over gehoord had, maar hield op de vergadering mijn mond. Achteraf beging ik een grote vergissing: ik TELEFONEERDE naar de andere Groene Fietsersgroepen en vroeg of zij daar iets van wisten: niemand wist er van. Even later werd ik beschuldigd van het zwaarste vergrijp binnen de groene herlevingsbeweging: TELEFONITIS.

Er werd een spoedberaad georganiseerd om die rotte plek uit de beweging te snijden: de geuzen en krieken van Beersel. Wij werden niet uitgenodigd en wisten van niets tot we er- telefonisch- van hoorden. Ik er naartoe: naar Antwerpen.

Toen ik binnenkwam viel het gesprek, of beter de monoloog van Versteylen stil. Naast hem was een plaats vrij, en ik ging er zitten.

Het hele gesprek draaide er op uit dat Versteylen vond dat mensen te gemakkelijk lid konden worden van Anders Gaan Leven. Hij wilde het systeem van bij de paters invoeren of nog iets ingewikkelder: je moest voorgedragen worden door 3 leden, dan novice worden en pas dan na een paar jaar kon je volwaardig lid worden. Iemand wierp op dat dit toch in de plaatselijke groepen (of doeningen) zoals we dat toen noemden, eerst moest besproken kunnen worden. Dat vond de gespreksvoorzitter Marjet Van Puymbroeck ook, maar ze vroeg aan Versteylen: ‘Of had je het liever vandaag al beslist, Luc?’ Dat vond hij inderdaad. En … het was beslist. Zonder stemming, zonder peiling, zonder … democratie. Voor vele aanwezigen was dit de druppel die de emmer deed overlopen. Zij vonden mekaar en lieten Versteylen voor wat hij was: de katalysator die op het juiste moment zijn rol heeft vervuld in het tot stand komen van een groene partij in Vlaanderen.

Daar gingen onze wegen uit mekaar. Daar gingen de beweging en de partij uit mekaar. Want voor een goeroe is geen plaats in een democratische partij.

 

Open Monumentendag

Zondag 9 september 2007 is het Open Monumentendag in Vlaanderen. Het thema dit jaar is ‘Wonen’. En zoals elk jaar past de Molen van Rotselaar weer bij het thema. Onze molen is dan ook een veelzijdig monument.

Vanaf 14 uur tot 18 uur ben je welkom voor een rondleiding in het molencomplex. Als het weer goed is, zullen de jongeren van de molen zorgen voor gebak en koffie/thee.

Misschien tot dan?