Dag allemaal

Dag allemaal! (dat zou nog een mooie titel zijn voor een tijdschrift, opperde Liesbet Serneels ooit, de voorzitter van onze lokale Groen!Sociaal groep).
Het is laat, we zitten te wachten op de heruitzending van Panorama. De uitzending van acht uur hebben we gemist omdat we bij vrienden waren. In deze (digitale) tijden – waar iemand iets kan opnemen van de televisie, en waar er ook nog heruitzendingen zijn, is het gemakkelijk om prioriteit te geven aan gezelligheid. Zodadelijk kijken we samen naar de heruitzending: Dirk en ik. Want ja, hier is Relinde aan het woord. Waarom ik hier nu schrijf – en de komende dagen schrijven zal – ook dat heeft te maken met keuzes. Dirk gaat mee op schoolreis met onze jongste dochter Hazel, om te koken. Zo fijn vinden ze dat meestal niet, een thuis-pottenkijker mee aan boord. Maar Hazel had een stevig argument: ook voor niet-vleeseters moet het lekker zijn. Die afspraak lag al lang voor de verkiezingen vast. En – hoewel er even twijfel was- wil Dirk zich aan de afspraak houden.

Tot gauw, Relinde

Hakenkruisen en graffiti

Vanmorgen merkte ik dat er een verkiezingsbord van Groen! aan de Molen (de woongroep waar ik leef) was bijgewerkt. Over de wereldbol was een hakenkruis getekend in een cirkel met viltstift én mijn gezicht was zwart gemaakt.

Even later belde één van onze gemeenteraadsleden, Simonne, die op de kamerlijst staat, dat een ander bord van Groen! in de Groenstraat ook was ‘bijgewerkt’.

Ik heb de affiche aan de molen opnieuw geplakt, Simonne die in de Groenstraat.

Even later meldde één van de bewoners van de Molen dat er op zijn auto graffiti was aangebracht, ook met zwarte viltstift. We hebben nu toch de politie gebeld om klacht in te dienen.

Ik veronderstel dat de persoon die dit deed zelf van het hakenkruis houdt, want die ideologie staat haaks op die van ons, van de groenen.